چرخ خیاطی کاچیران الکترونیکی مدل رز ۲۰۵۰G

گلدوزی های تزئینی در بسیاری از فرهنگ ها در سراسر جهان ارزشمند بود. گرچه بیشتر دوخت‌های گلدوزی در فهرست غربی به‌طور سنتی منشأ بریتانیایی، ایرلندی یا اروپای غربی دارند، اما امروزه دوخت‌هایی که از فرهنگ‌های مختلف سرچشمه می‌گیرند در سراسر جهان شناخته شده‌اند. برخی از نمونه‌ها عبارتند از دوخت پرکننده باز کرت، رومیزی رومانیایی یا کوچ شرقی، و دوخت ژاپنی. بخیه های مرتبط با گلدوزی از طریق راه های تجاری که در قرون وسطی فعال بودند پخش می شد. جاده ابریشم تکنیک‌های گلدوزی چینی را به آسیای غربی و اروپای شرقی آورد، در حالی که تکنیک‌هایی که در خاورمیانه سرچشمه می‌گیرند از طریق مراکش و اسپانیا به اروپای جنوبی و غربی گسترش یافت. سکونتگاه های امپراتوری اروپا نیز تکنیک های گلدوزی و خیاطی را در سراسر جهان گسترش دادند. با این حال، نمونه‌هایی از تکنیک‌های خیاطی بومی فرهنگ‌ها در مکان‌های دور از یکدیگر وجود دارد، جایی که ارتباط بین فرهنگی از نظر تاریخی بعید بود. به عنوان مثال، روشی از کاربرد معکوس که در مناطق آمریکای جنوبی شناخته شده است، در آسیای جنوب شرقی نیز شناخته شده است

انقلاب صنعتی تولید منسوجات را از خانگی به کارخانه‌ها تغییر داد. در دهه های اولیه انقلاب صنعتی، ماشین آلات پارچه کامل تولید می کردند. اولین چرخ خیاطی جهان در سال 1790 توسط توماس سنت ثبت شد. در اوایل دهه 1840، سایر چرخ خیاطی های اولیه شروع به ظهور کردند. بارتلمی تیمونیه یک چرخ خیاطی ساده را در سال 1841 برای تولید لباس نظامی برای ارتش فرانسه معرفی کرد. اندکی پس از آن، گروهی از خیاطان به مغازه تیمونیه نفوذ کردند و ماشین‌ها را از پنجره‌ها به بیرون پرتاب کردند، زیرا معتقد بودند دستگاه‌ها آنها را از کار می‌اندازند. در دهه 1850، آیزاک سینگر اولین چرخ خیاطی را توسعه داد که می توانست به سرعت و با دقت عمل کند و از بهره وری یک خیاط یا خیاط که با دست می دوخت، پیشی گرفت. در حالی که هنوز لباس‌های زیادی توسط اعضای زن خانواده در خانه تولید می‌شد، لباس‌های آماده برای طبقات متوسط ​​با چرخ خیاطی تولید می‌شد.