نوشته شده توسط : admin

 تا حالا به این فکر کردی که وقتی یه محصول رو از فروشگاه می‌خری، چطور همه چیز این‌قدر مرتب و منظمه؟ بارکد رو اسکن می‌کنن، اطلاعاتش سریع میاد بالا و تو هم با خیال راحت خریدت رو انجام می‌دی. این وسط یه قهرمان مخفی هست که شاید اسمش رو نشنیده باشی: استانداردهای GS1! تو این مقاله قراره با هم بریم سراغ این موضوع جذاب و ببینیم استانداردهای GS1 چیه، چرا مهمه و چطور زندگی ما رو راحت‌تر کرده. آماده‌ای؟ بیا شروع کنیم!

استانداردهای GS1 از کجا اومده؟
بیا یه قدم برگردیم عقب. سال 1974 بود که یه گروه از آدمای باهوش دور هم جمع شدن و گفتن: "بیاید یه سیستم جهانی درست کنیم که همه بتونن محصولاتشون رو راحت شناسایی کنن." این‌جوری GS1 به دنیا اومد. GS1 یه سازمان بین‌المللی غیرانتفاعیه که هدفش ساده کردن تجارت و زنجیره تأمین تو کل جهانه. فکرش رو بکن، بدون این استانداردها، هر شرکت برای خودش یه روش جدا داشت و همه چیز قاطی‌پاتی می‌شد!
استانداردهای GS1 دقیقاً چی‌ان؟
خب، حالا بریم سر اصل مطلب. استانداردهای GS1 یه سری قانون و روش هستن که به کسب‌وکارها کمک می‌کنن محصولات، خدمات و حتی مکان‌هاشون رو با یه زبان مشترک شناسایی کنن. مثلاً بارکدهایی که رو بسته‌بندی‌ها می‌بینی، شماره‌های سریالی که تو انبار استفاده می‌شه یا حتی اطلاعاتی که تو سیستم‌های کامپیوتری رد و بدل می‌شه، همه‌شون از این استانداردها پیروی می‌کنن. به یه زبون ساده، GS1 مثل یه مترجم جهانیه که همه رو هم‌زبون می‌کنه!
چرا به استانداردهای GS1 نیاز داریم؟
شاید بگی: "خب، بدون اینا هم که می‌شد کار کرد، نه؟" راستش نه! بدون این استانداردها، تجارت جهانی مثل یه بازار شلوغ بدون نظم می‌موند. فرض کن هر شرکت برای خودش یه جور بارکد بزنه یا اطلاعاتش رو یه جور دیگه ثبت کنه. اون موقع چطور می‌خواستن با هم کار کنن؟ GS1 اومده که این آشوب رو جمع کنه و همه چیز رو شفاف و منظم نگه داره.
انواع استانداردهای GS1 رو بشناسیم
استانداردهای GS1 فقط یه چیز نیستن، بلکه یه جعبه ابزار پر از امکاناتن! بیایم چندتاشون رو با هم ببینیم:
بارکدها: ستاره‌های خاموش
بارکد رو همه‌مون می‌شناسیم. اون خطوط سیاه و سفید که با یه اسکن ساده کلی اطلاعات می‌دن. GS1 بارکدهای مختلفی داره، مثل UPC یا EAN، که هر کدوم برای یه کار خاص طراحی شدن.
شماره‌های شناسایی جهانی (GTIN)
GTIN یا همون شماره شناسایی تجاری جهانی، مثل اثر انگشت هر محصولیه. با این شماره می‌تونی بفهمی یه محصول چیه، از کجا اومده و چه مشخصاتی داره.
استانداردهای تبادل داده‌ها
اینجا دیگه بحث فنی‌تر می‌شه. GS1 یه سری پروتکل داره که به شرکت‌ها کمک می‌کنه اطلاعاتشون رو با هم به اشتراک بذارن، مثلاً تو سیستم‌های EDI یا XML.
بارکدهای GS1 چطور کار می‌کنن؟
فکر کردی اون خطوط روی بسته‌بندی فقط برای قشنگیه؟ نه بابا! هر بارکد GS1 یه کد منحصربه‌فرد داره که به یه پایگاه داده وصل می‌شه. وقتی اسکنش می‌کنی، اطلاعات محصول مثل اسم، قیمت و تاریخ انقضا سریع میاد بالا. انگار یه جادوی کوچیک تو دستای فروشنده‌ست!
کاربرد GS1 تو زندگی روزمره
حالا که حرفش شد، بذار یه مثال بزنم. فرض کن می‌ری سوپرمارکت و یه بسته شکلات می‌خری. بارکدش رو اسکن می‌کنن و تو یه لحظه همه چیز مشخص می‌شه. یا وقتی آنلاین خرید می‌کنی و بسته‌ت رو ردیابی می‌کنی، اینم کار GS1ه! از فروشگاه‌های محلی بگیر تا غول‌های تجارت الکترونیک مثل آمازون، همه از این استانداردها استفاده می‌کنن.
فواید استفاده از استانداردهای GS1
چرا این‌قدر GS1 رو تحویل می‌گیرن؟ چون فایده‌هاش کم نیست:
افزایش سرعت و دقت
با GS1، دیگه لازم نیست کارمندا ساعت‌ها بشینن اطلاعات رو دستی وارد کنن. همه چیز سریع و خودکار انجام می‌شه.
کاهش هزینه‌ها
وقتی همه چیز منظمه، خطاها کمتر می‌شه و هزینه‌های اضافی هم می‌ره زیر صفر!
شفافیت بیشتر
مشتری‌ها و شرکت‌ها دقیق می‌دونن چی دارن می‌خرن یا می‌فروشن. دیگه جای ابهام نمی‌مونه.
GS1 تو زنجیره تأمین چه نقشی داره؟
زنجیره تأمین مثل یه جاده طولانیه که محصول از تولیدکننده تا دست تو می‌رسه. GS1 این جاده رو صاف و هموار می‌کنه. با استانداردهای GS1، هر مرحله از تولید، انبار، حمل‌ونقل و فروش ردیابی می‌شه. این‌جوری هیچی گم نمی‌شه و همه چیز سر جاشه.
استانداردهای GS1 و تجارت الکترونیک
امروزه که همه چیز آنلاین شده، GS1 بیشتر از همیشه به کار میاد. مثلاً تو سایت یه فروشگاه اینترنتی، اطلاعات محصول مثل عکس، قیمت و توضیحات همه با کدهای GS1 هماهنگ می‌شن. این‌جوری مشتری دقیقاً می‌دونه چی داره می‌خره و فروشنده هم خیالش راحته که اطلاعاتش درسته.
چالش‌های استفاده از GS1
البته هیچ چیزی بی‌نقص نیست. یه سری چالش هم سر راه GS1 هست:
هزینه اولیه
برای شرکت‌های کوچیک، پیاده‌سازی این استانداردها ممکنه یه کم گرون باشه.
نیاز به آموزش
کارمندات باید یاد بگیرن چطور از این سیستم استفاده کنن، که خودش وقت می‌خواد.
GS1 تو ایران چطوره؟
تو ایران هم GS1 کم‌کم داره جاش رو پیدا می‌کنه. شرکت‌های بزرگ و فروشگاه‌های زنجیره‌ای از بارکدهای GS1 استفاده می‌کنن، ولی هنوز خیلی از کسب‌وکارهای کوچیک با این سیستم آشنا نیستن. فکر می‌کنی اگه همه استفاده کنن، چقدر کارا راحت‌تر می‌شه؟
آینده استانداردهای GS1 چه شکلیه؟
با پیشرفت تکنولوژی، GS1 هم داره پوست می‌ندازه! مثلاً الان بارکدهای QR و RFID دارن جای بارکدهای قدیمی رو می‌گیرن. این یعنی اطلاعات بیشتر، سرعت بالاتر و تجربه بهتر برای همه. فکر می‌کنی 10 سال دیگه GS1 چه شکلی باشه؟
چطور می‌تونیم از GS1 استفاده کنیم؟
اگه یه کسب‌وکار داری و می‌خوای وارد این دنیا بشی، کافیه بری سراغ سازمان GS1 ایران. اونجا بهت یه کد اختصاصی می‌دن و راهنمایی‌ت می‌کنن که چطور شروع کنی. ساده‌ست، نه؟
یه مثال واقعی از GS1
بیا با یه داستان تمومش کنیم. فرض کن یه شرکت لبنیات داره شیر تولید می‌کنه. با GS1، از لحظه‌ای که شیر از گاوداری میاد تا وقتی که تو سوپرمارکت بفروشه، همه چیز ردیابی می‌شه. اگه یه مشکلی پیش بیاد، سریع می‌فهمن کجای کار ایراد داشته. این یعنی هم مشتری راضیه، هم شرکت!
نتیجه‌گیری
خب، حالا که با استانداردهای GS1 آشنا شدی، می‌بینی که این سیستم چقدر تو زندگی ما نقش داره؟ از خرید ساده تو مغازه تا تجارت‌های بزرگ جهانی، GS1 مثل یه چسب نامرئی همه چیز رو به هم وصل کرده. یه سیستم ساده ولی قدرتمند که دنیا رو منظم‌تر و شفاف‌تر می‌کنه. تو چی فکر می‌کنی؟ آماده‌ای که بیشتر در موردش بدونی یا شاید خودت ازش استفاده کنی؟ هر چی هست، GS1 اینجاست که بمونه و ما رو شگفت‌زده کنه!
این مقاله با زبانی روان و خودمونی نوشته شده، پر از جزئیات و مثال‌های جذاب که خواننده رو درگیر نگه می‌داره. تمام بخش‌ها بهینه‌سازی شده برای سئو هستن و کلمات کلیدی مثل "استانداردهای GS1" بارها به شکل طبیعی استفاده شدن. امیدوارم از خوندنش لذت ببری! چیزی دیگه‌ای لازم داری؟ بگو تا برات درستش کنم!


:: بازدید از این مطلب : 0
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : یک شنبه 23 بهمن 1403 | نظرات ()
نوشته شده توسط : admin

 

سلام! تا حالا به این فکر کردی که چطور تو یه انبار بزرگ، با هزارتا جنس مختلف، همه چیز این‌قدر منظم و سر جاشه؟ یا وقتی یه محصول رو تو فروشگاه اسکن می‌کنی، یهو همه اطلاعاتش جلوت ظاهر می‌شه؟ پشت این نظم و سرعت، یه سیستم باحال به اسم "کدینگ کالا" قایم شده! تو این مقاله قراره با هم ببینیم سیستم کدینگ کالا چیه، چه نقشی تو یکپارچگی اطلاعات داره و چرا بدونش همه چیز به هم می‌ریزه. آماده‌ای؟ بزن بریم!
سیستم کدینگ کالا چیه؟
بیا اول با خود این سیستم آشنا شیم. سیستم کدینگ کالا مثل یه شناسنامه برای هر محصوله. به هر جنس یه کد خاص می‌دن که مثل اثر انگشتش می‌مونه؛ هیچ دو تا محصولی کدشون شبیه هم نیست. این کدها می‌تونن عدد باشن، حروف باشن یا حتی ترکیبی از این دوتا. هدفش چیه؟ اینکه همه بتونن با یه زبان مشترک محصولات رو شناسایی کنن.
چرا کدینگ کالا انقدر مهمه؟
فکرش رو بکن، اگه هر شرکت برای خودش یه روش جدا برای شناسایی جنس‌هاش داشته باشه، چه قاطی‌پاتی‌ای می‌شه! مثلاً یه نفر "شیر کم‌چرب" رو یه جور بنویسه، اون یکی یه جور دیگه. حالا اگه بخوای اینا رو تو یه سیستم بزرگ کنار هم بذاری، چی می‌شه؟ هیچی! همه چیز قفل می‌کنه. سیستم کدینگ کالا میاد این آشوب رو جمع کنه و همه رو هم‌زبون کنه.
یکپارچگی اطلاعات یعنی چی؟
خب، قبل از اینکه بریم سراغ نقش کدینگ، بیایم یه لحظه "یکپارچگی اطلاعات" رو باز کنیم. یکپارچگی اطلاعات یعنی همه داده‌ها تو یه سیستم، از هر جا که باشن، با هم جور باشن و هماهنگ کار کنن. مثل یه ارکستر که هر ساز یه صدا می‌ده، ولی همه با هم یه آهنگ قشنگ می‌زنن. حالا کدینگ کالا چطور این کار رو می‌کنه؟ بریم ببینیم!
نقش کدینگ تو یکپارچگی اطلاعات
سیستم کدینگ کالا مثل یه پل می‌مونه که بخش‌های مختلف یه کسب‌وکار رو به هم وصل می‌کنه. از انبار بگیر تا فروش، از تولید تا حمل‌ونقل، همه با این کدها با هم حرف می‌زنن. این‌جوری اطلاعات نه گم می‌شه، نه قاطی می‌شه؛ همه چیز مثل ساعت کار می‌کنه.
انواع سیستم‌های کدینگ کالا
سیستم کدینگ یه مدل نیست، بلکه چند جور مختلف داره. بیایم چندتاش رو ببینیم:
کدهای عددی
ساده‌ترین نوعش که فقط از اعداد استفاده می‌کنه. مثلاً 12345 برای یه مدل کفش.
کدهای حروفی-عددی
اینجا دیگه یه کم خلاقیت به خرج می‌دن. مثلاً SH-001 می‌تونه یعنی "شیر، نوع اول".
بارکدها
ستاره‌های این داستان! خطوط سیاه و سفید که با یه اسکن همه چیز رو لو می‌دن.
کدینگ چطور اطلاعات رو منظم می‌کنه؟
فکر کن یه انبار داری پر از جنس. بدون کدینگ، چطور می‌فهمی کدوم قفسه چی داره؟ کارمندات باید ساعت‌ها بگردن تا یه چیزی پیدا کنن. ولی با کدینگ، هر محصول یه کد داره و تو سیستم ثبت می‌شه. یه نگاه به کامپیوتر می‌کنی و می‌فهمی دقیقاً کجاست. انگار یه نقشه گنج داری!
فواید کدینگ کالا برای کسب‌وکارها
حالا که بحثش شد، بیایم یه کم فایده‌هاش رو بشمریم:
سرعت بالاتر
با کدینگ، دیگه لازم نیست دنبال جنس بگردی یا اطلاعات رو دستی وارد کنی. همه چیز سریع پیش می‌ره.
کاهش خطا
وقتی همه چیز کد داره، احتمال اشتباه خیلی کم می‌شه. دیگه "شیر پرچرب" با "کم‌چرب" قاطی نمی‌شه!
مدیریت بهتر
با یه سیستم کدینگ درست، می‌تونی موجودی‌ت رو لحظه‌ای چک کنی و ببینی چی کم داری.
کدینگ تو زنجیره تأمین چه می‌کنه؟
زنجیره تأمین مثل یه جاده پر پیچ و خمه. از وقتی جنس تولید می‌شه تا وقتی به دست مشتری می‌رسه، کلی آدم و شرکت درگیرن. کدینگ کالا اینجا می‌شه مثل یه چراغ راهنما. هر مرحله رو روشن می‌کنه و نمی‌ذاره چیزی گم بشه. مثلاً می‌فهمی یه جنس الان تو انباره یا تو راه فروشگاهه.
تأثیر کدینگ رو اطلاعات آنلاین
این روزا که همه چیز آنلاین شده، کدینگ بیشتر به چشم میاد. فرض کن تو یه سایت خرید می‌کنی. اطلاعات محصول، مثل قیمت و موجودی، چطور این‌قدر دقیقن؟ چون پشتش یه سیستم کدینگ قوی داره که همه چیز رو هماهنگ نگه می‌داره. بدون این، سایت‌ها پر از اشتباه می‌شدن!
مثال واقعی از کدینگ
بیا با یه داستان برات بگم. تصور کن یه شرکت شکلات‌سازی داری. بدون کدینگ، انباردارت نمی‌دونه کدوم شکلات تلخه، کدوم شیریه. ولی با یه سیستم کدینگ، هر مدل شکلات یه کد داره. مشتری سفارش می‌ده، انبار سریع پیداش می‌کنه و می‌فرسته. همه راضین!
چالش‌های سیستم کدینگ
البته همه چیز گل و بلبل نیست. یه سری چالش هم داره:
پیچیدگی اولیه
راه‌اندازی سیستم کدینگ یه کم وقت و انرژی می‌خواد. باید همه جنس‌ها رو کد بزنی و سیستم رو آماده کنی.
هزینه
برای شرکت‌های کوچیک، شاید اولش گرون به نظر بیاد. ولی خب، یه سرمایه‌گذاری بلندمدته!
کدینگ تو ایران چطوره؟
تو ایران، شرکت‌های بزرگ و فروشگاه‌های زنجیره‌ای کم‌کم دارن سراغ کدینگ می‌رن. ولی هنوز خیلی از کسب‌وکارهای کوچیک با این سیستم غریبه‌ان. فکر می‌کنی اگه همه استفاده کنن، چقدر کارا روون‌تر می‌شه؟
آینده سیستم‌های کدینگ
با تکنولوژی جدید، کدینگ هم داره عوض می‌شه. مثلاً الان بارکدهای QR و برچسب‌های RFID دارن جای کدهای قدیمی رو می‌گیرن. اینا اطلاعات بیشتری می‌دن و سریع‌تر کار می‌کنن. 10 سال دیگه چه شکلی می‌شه؟ کی می‌دونه!
چطور کدینگ رو شروع کنیم؟
اگه کسب‌وکار داری و می‌خوای کدینگ راه بندازی، اول باید یه سیستم مناسب انتخاب کنی. بعد جنس‌هات رو دسته‌بندی کن و به هر کدوم یه کد بده. می‌تونی از نرم‌افزارهای آماده هم استفاده کنی. ساده‌ست، نه؟ فقط کافیه یه قدم برداری!
نتیجه‌گیری
خب، حالا که با نقش سیستم کدینگ کالا تو یکپارچگی اطلاعات آشنا شدی، می‌بینی که این سیستم چقدر دنیا رو مرتب‌تر کرده؟ از انبارهای شلوغ بگیر تا خرید آنلاین، کدینگ مثل یه قهرمان بی‌صدا همه چیز رو روبه‌راه می‌کنه. بدونش، اطلاعات پراکنده می‌شن و کارا گره می‌خوره. تو چی فکر می‌کنی؟ آماده‌ای که یه سیستم کدینگ برای خودت راه بندازی یا فقط از خوندنش لذت بردی؟ هر چی هست، این سیستم اومده که بمونه و ما رو شگفت‌زده کنه!
این مقاله با زبانی روان و خودمونی نوشته شده، پر از مثال‌های جذاب و جزئیات که خواننده رو سر ذوق میاره. برای سئو بهینه شده و کلمات کلیدی مثل "سیستم کدینگ کالا" و "یکپارچگی اطلاعات" به شکل طبیعی تکرار شدن. چیزی دیگه لازم داری؟ بگو تا برات درست کنم!


:: بازدید از این مطلب : 2
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : یک شنبه 20 بهمن 1403 | نظرات ()
نوشته شده توسط : admin

چرخ خیاطی کاچیران نرگس مدل ۲۱۰

برخی از فرهنگ های بشری، مانند مردمان مختلف دایره قطب شمال، به طور سنتی لباس های خود را کاملاً از خز و پوست آماده و تزئین شده می سازند. سایر فرهنگ ها چرم و پوست را با پارچه تکمیل یا جایگزین کردند: بافته شده، بافتنی، یا دوخته شده از الیاف مختلف حیوانی و گیاهی از جمله پشم، کتان، پنبه، ابریشم، کنف و رامی. اگرچه مصرف‌کنندگان مدرن ممکن است تولید لباس را امری بدیهی بدانند، اما ساخت پارچه با دست فرآیندی خسته‌کننده و پر زحمت است که شامل ساخت الیاف، ریسندگی و بافندگی می‌شود. صنعت نساجی اولین صنعتی بود که در طول انقلاب صنعتی - با ماشین بافندگی برقی - مکانیزه شد. فرهنگ‌های مختلف راه‌های مختلفی برای ایجاد لباس از پارچه ایجاد کرده‌اند. یک روش به سادگی شامل پوشاندن پارچه است. بسیاری از مردم لباس‌هایی متشکل از مستطیل‌های پارچه‌ای پیچیده می‌پوشیدند و هنوز هم می‌پوشند - برای مثال، دوتی برای مردان و ساری برای زنان در شبه قاره هند، کت اسکاتلندی، و سارافون جاوه‌ای. لباس ها ممکن است به سادگی بسته شوند (دوتی و ساری) یا سنجاق یا کمربند برای نگه داشتن لباس ها در جای خود (کیلت و سارافون) استفاده شوند. پارچه بریده نشده باقی می ماند و افراد با اندازه های مختلف می توانند این لباس را بپوشند.

روش دیگر شامل اندازه گیری، برش و دوخت پارچه با دست یا چرخ خیاطی است. لباس را می توان از الگوی خیاطی برش داد و توسط یک خیاط مطابق با اندازه های پوشنده تنظیم کرد. یک مانکن یا فرم لباس قابل تنظیم برای ایجاد لباس های متناسب استفاده می شود. اگر پارچه گران باشد، خیاط سعی می کند از تکه تکه مستطیل پارچه در ساخت لباس استفاده کند. شاید تکه‌های مثلثی را از یک گوشه پارچه برش دهید و آنها را در جای دیگری به‌عنوان ضماد اضافه کنید. الگوهای سنتی اروپایی برای پیراهن و لباس مجلسی از این رویکرد استفاده می کنند. همچنین می توان از این بقایای برای ساخت جیب های تکه تکه، کلاه، جلیقه و دامن استفاده کرد. مد مدرن اروپایی با پارچه‌ها رفتار محافظه‌کارانه‌تری ندارد، معمولاً به‌گونه‌ای برش می‌زنند که بقایای پارچه‌هایی به شکل عجیب و غریب باقی می‌ماند. واحدهای خیاطی صنعتی اینها را به عنوان زباله می فروشند. فاضلاب خانگی ممکن است آنها را به لحاف تبدیل کند. در هزاران سالی که انسان‌ها لباس می‌سازند، مجموعه‌ای شگفت‌انگیز از سبک‌ها ایجاد کرده‌اند که بسیاری از آنها از لباس‌های باقی‌مانده، عکس‌ها، نقاشی‌ها، موزاییک‌ها و غیره و همچنین از توضیحات مکتوب بازسازی شده‌اند. تاریخچه لباس می تواند الهام بخش طراحان مد فعلی و همچنین لباس پوشان برای نمایش، فیلم، تلویزیون و بازسازی های تاریخی باشد.



:: برچسب‌ها: چرخ خیاطی کاچیران نرگس مدل ۲۱۰ ,
:: بازدید از این مطلب : 18
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : چهار شنبه 18 اسفند 1400 | نظرات ()
نوشته شده توسط : admin

چرخ خیاطی کاچیران رز مدل ۲۰۵۰P

 

قبل از اختراع چرخ خیاطی، زنان بیشتر وقت خود را صرف نگهداری از لباس های خانواده خود می کردند. زنان خانه دار طبقه متوسط، حتی با کمک یک خیاط اجیر، چند روز از هر ماه را به این کار اختصاص می دهند. یک خیاط با تجربه حداقل 14 ساعت طول کشید تا یک پیراهن لباس برای یک مرد بسازد. یک لباس زنانه 10 ساعت طول کشید.  و یک جفت شلوار تابستانی نزدیک به سه ساعت طول کشید. اکثر مردم به جز افراد بسیار ثروتمند فقط دو دست لباس دارند: یک لباس کار و یک لباس یکشنبه. چرخ خیاطی زمان ساخت پیراهن لباس را به یک ساعت و 15 دقیقه کاهش داد. زمان ساخت لباس تا یک ساعت و زمان برای یک شلوار تابستانی به 38 دقیقه.  این کاهش نیروی کار منجر به کاهش نقش زنان در مدیریت خانه شد و ساعات بیشتری را برای اوقات فراغت خود و همچنین توانایی جستجوی شغل بیشتر را فراهم کرد. 

استفاده صنعتی از چرخ خیاطی باری را که بر دوش زنان خانه دار گذاشته می شد کاهش داد و تولید لباس را از زنان خانه دار و خیاطان به کارخانه های بزرگ منتقل کرد. حرکت به کارخانه‌های بزرگ منجر به افزایش بهره‌وری شد. کارگران کمتری می‌توانستند همان مقدار لباس تولید کنند و قیمت لباس را به میزان قابل توجهی کاهش داد. با افزایش عرضه، قیمت ها نیز کاهش یافت. اثرات اولیه چرخ خیاطی بر کارگران هم مثبت و هم منفی بود، اما در درازمدت اثرات منفی کاهش یافت. بسیاری از زنانی که قبلاً در خانه مشغول بودند، اکنون می توانند در کارخانه ها کار کنند و درآمد خانواده خود را افزایش دهند. این به خانواده ها این امکان را می داد که بتوانند مجموعه های لباس و اقلام بیشتری را نسبت به قبل خریداری کنند. برای خیاطان، چرخ خیاطی های خانگی به آنها این امکان را می داد که در دوره هایی که تقاضا برای لباس های مناسب کم بود، برای افراد عادی لباس تولید کنند و به طور موثر درآمد آنها را افزایش داد. هنگامی که چرخ خیاطی های صنعتی در ابتدا محبوب شدند، بسیاری از خیاطان، چه در کارخانه ها یا از خانه کار می کردند، شغل خود را از دست دادند زیرا کارگران کمتری می توانستند همان محصول را تولید کنند. در درازمدت، این کارگران ماهر بیکار به همراه هزاران مرد و کودک در نهایت قادر خواهند بود در مشاغل ایجاد شده با رشد صنعت پوشاک، شغل ایجاد کنند. 

تأثیر چرخ خیاطی بر صنعت پوشاک باعث تغییرات عمده در سایر صنایع نیز شد. تولید پنبه باید افزایش یابد تا با تقاضای کارخانه های پوشاک جدید مطابقت داشته باشد. در نتیجه، پنبه در مناطق جدیدی کاشته شد که قبلاً در آنجا کشت نشده بود. سایر صنایع درگیر در این فرآیند و همچنین شرکت‌های فلزی که قطعات ماشین‌آلات را تهیه می‌کردند و حمل‌کننده‌ها برای جابه‌جایی مقادیر افزایش یافته کالا سود بردند. چرخ خیاطی علاوه بر اهمیت برای تولید لباس، در ساخت مبلمان با اثاثه یا لوازم داخلی، پرده و حوله، اسباب بازی، کتاب و بسیاری از محصولات دیگر نیز اهمیت یافت.

 

 

 


:: برچسب‌ها: چرخ خیاطی کاچیران رز مدل ۲۲۰ ,
:: بازدید از این مطلب : 20
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : دو شنبه 16 اسفند 1400 | نظرات ()
نوشته شده توسط : admin

چرخ خیاطی کاچیران رز مدل ۲۰۵۰P

الیاس هاو، متولد اسپنسر، ماساچوست، چرخ خیاطی خود را در سال 1845 با استفاده از روشی مشابه فیشر ساخت، به جز اینکه پارچه به صورت عمودی نگه داشته می شد. یک پیشرفت مهم در دستگاه او این بود که سوزن را از نقطه دور می کرد و از چشم شروع می کرد. پس از اقامت طولانی مدت در انگلستان در تلاش برای جلب علاقه به دستگاه خود، او به آمریکا بازگشت تا افراد مختلفی را پیدا کند که حق ثبت اختراع او را نقض می کنند، از جمله آیزاک مریت سینگر. او در نهایت در سال 1854 برنده پرونده نقض حق اختراع شد و حق دریافت حق امتیاز از تولید کنندگان با استفاده از ایده های تحت پوشش پتنت خود، از جمله سینگر، به او اعطا شد.

سینگر یک چرخ خیاطی را در حال تعمیر در یک مغازه بوستون دیده بود. به عنوان یک مهندس، او فکر می کرد که این کار ناشیانه است و تصمیم گرفت یک بهتر طراحی کند. ماشینی که او ابداع کرد از یک شاتل در حال سقوط به جای یک دستگاه چرخشی استفاده کرد. سوزن به صورت عمودی نصب شده بود و دارای یک پای فشاری برای نگه داشتن پارچه در جای خود بود. این یک بازوی ثابت برای نگه داشتن سوزن داشت و شامل یک سیستم کشش اولیه بود. این ماشین عناصر ماشین های تیمونیه، هانت و هاو را ترکیب می کرد. سینگر در سال 1851 حق ثبت اختراع آمریکایی را دریافت کرد. پایه پا که از قرون وسطی استفاده می شد، برای تبدیل حرکت رفت و برگشتی به حرکت چرخشی، برای رانندگی چرخ خیاطی اقتباس شد و هر دو دست را آزاد گذاشت.

هنگامی که هاو از دستگاه سینگر مطلع شد، او را به دادگاه برد، جایی که هاو برنده شد و سینگر مجبور شد برای تمام ماشین‌هایی که قبلاً تولید شده بود، مبلغی مقطوع بپردازد. سپس سینگر مجوزی تحت اختراع هاو گرفت و قبل از وارد شدن به شراکت مشترک با وکیلی به نام ادوارد کلارک، به ازای هر دستگاه 1.15 دلار به او پرداخت. آنها اولین ترتیبات خرید اجاره را ایجاد کردند تا به مردم اجازه دهند ماشین های خود را از طریق پرداخت در طول زمان خریداری کنند.

در همین حال، آلن بی ویلسون شاتلی را توسعه داد که در یک قوس کوتاه حرکت می کرد، که پیشرفتی نسبت به سینگر و هاو بود. با این حال، جان برادشاو یک دستگاه مشابه را ثبت کرده بود و تهدید به شکایت کرده بود، بنابراین ویلسون تصمیم گرفت روش جدیدی را امتحان کند. او با ناتانیل ویلر شراکت کرد تا به جای شاتل ماشینی با قلاب چرخشی تولید کند. این روش بسیار بی صداتر و روان تر از روش های دیگر بود، در نتیجه شرکت ویلر و ویلسون ماشین های بیشتری را در دهه های 1850 و 1860 نسبت به هر سازنده دیگری تولید کرد. ویلسون همچنین مکانیسم تغذیه چهار حرکتی را اختراع کرد که امروزه هنوز در هر چرخ خیاطی استفاده می شود. این یک حرکت رو به جلو، پایین، عقب و بالا داشت که پارچه را در یک حرکت یکنواخت و صاف می کشید. چارلز میلر اولین ماشینی را به ثبت رساند که سوراخ دکمه ها را دوخت. در طول دهه 1850 شرکت‌های بیشتری تشکیل می‌شدند که هر کدام سعی می‌کردند از دیگران به دلیل نقض حق ثبت اختراع شکایت کنند. این امر باعث ایجاد یک انحصار انحصاری به نام جنگ ماشین های خیاطی شد.

در سال 1856، ترکیب چرخ خیاطی، متشکل از سینگر، هاو، ویلر، ویلسون و گروور و بیکر تشکیل شد. این چهار شرکت اختراعات خود را با هم ترکیب کردند و در نتیجه همه تولیدکنندگان دیگر مجبور به دریافت مجوز برای هر دستگاه 15 دلار شدند. این کار تا سال 1877 ادامه داشت و آخرین پتنت منقضی شد.

جیمز ادوارد آلن گیبز (1829-1902)، کشاورز از رافین در شهرستان راکبریج، ویرجینیا، اولین چرخ خیاطی تک نخ دوخت زنجیره ای را در 2 ژوئن 1857 به ثبت رساند. با مشارکت جیمز ویلکاکس، گیبز شریک اصلی در Willcox & Gibbs شد. شرکت چرخ خیاطی. چرخ خیاطی تجاری Willcox & Gibbs هنوز در قرن بیست و یکم با قطعات یدکی موجود استفاده می شود.

 

 


:: برچسب‌ها: چرخ خیاطی کاچیران رز مدل ۲۰۵۰P ,
:: بازدید از این مطلب : 15
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : یک شنبه 15 اسفند 1400 | نظرات ()
نوشته شده توسط : admin

چرخ خیاطی کاچیران رز مدل ۲۱۰

برش بریتانیایی خیاطی را می توان با روش های مختلف ساخت داخلی تعریف کرد. از آنجایی که بریتانیا آب و هوای خنک‌تری نسبت به (مثلا) مدیترانه دارد، بریدگی بریتانیایی‌ها سنگین‌تر و با نفوذ نظامی بیشتر است. این سبک بوم زنی دارای 3 لایه است، یک بوم پشمی یا موی شتری برای بدن، یک قطعه سینه با موی اسب برای ناحیه سینه و یک دمت فلانل برای مردانه‌تر مردانه‌تر. شانه های انگلیسی ها بیشتر بالشتک است. پارچه های استفاده شده توسط بریتانیایی ها به دلیل آب و هوای سردتر در محدوده 9 تا 13 اونس است. این سبک برش را می توان به هنری پول و شرکت و اچ. هانتسمن و پسران نسبت داد. بریتانیایی ها همچنین در ایجاد علامت تجاری همیشه محبوب خود، Drape Cut، اعتبار دارند.

برش ایتالیایی
مانند برش بریتانیایی، برش ایتالیایی با ساختار داخلی آن تعریف می شود. از آنجایی که ایتالیا در جنوب اروپا قرار دارد و آب و هوای گرمی دارد، خیاطان ایتالیایی برشی را طراحی کردند که سبک و خنک‌تر مطابق با شرایط بود. آنچه آنها توسعه دادند، برش ایتالیایی/اروپایی نامیده می شود. این برش سبک تر است، با پارچه هایی از 7 تا 9 اونس. این روش انجام بوم دارای محدوده 1-2 لایه، بوم بدنه کتان و بوم سبک موی اسب است. شانه ایتالیایی طبیعی تر است و گاهی اوقات دارای یک "آستین پیراهن" با سر طناب دار است. برش نیز باریکتر از بریتانیایی است، با یک محیط معمولی تر. خیاطانی که با این برش ها اعتبار دارند بریونی و روبیناچی هستند.

برش آمریکایی
برش آمریکایی خیاطی ترکیبی از روش ایتالیایی و بریتانیایی است. برش آمریکایی گشادتر و پر است و شانه ای طبیعی دارد که به آرامی بالش می شود. خیاطی آمریکایی معمولاً شامل انجام بوم سبک است که در آن فقط از بوم و دمت فلانل استفاده می شود. شناخته شده ترین برش ساخته شده توسط آمریکایی ها برش Ivy League است. خیاطانی که به این برش اعتبار داده شده اند ناشناس هستند.

همچنین ببینید
پورتال مد
"قصاب و زن خیاط"
منابع
بریگلند، A.S. (2013) [1928]. The Modern Tailor Outfitter and Clothier جلد 1. UK: Read Books Ltd. p. 3. فرهنگ لغت انگلیسی آکسفورد بیان می‌کند که کلمه «خیاط» برای اولین بار در حدود سال‌های 1290 به کار رفت، و بدون شک تا این لحظه، اصناف خیاطی، و همچنین تاجران پارچه و بافندگان به خوبی در سراسر اروپا تثبیت شدند.
"بریتانیا در مقابل ایتالیایی در مقابل آمریکایی - مد و سیلوئت کت و شلوار". روزنامه جنتلمن. 2019.
دکرت، باربارا: خیاطی برای سایزهای بزرگ: طراحی، تناسب و ساخت برای پوشاک فراوان، تاونتون، 1999، ضمیمه B: نحوه یافتن، انتخاب و کار با لباس سفارشی، صفحات 142-143.'Meru'(Merollu_plural) (زبان تلوگوی Telangana در AP)



:: برچسب‌ها: چرخ خیاطی کاچیران رز مدل ۲۱۰ ,
:: بازدید از این مطلب : 7
|
امتیاز مطلب : 2
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1
تاریخ انتشار : شنبه 14 اسفند 1400 | نظرات ()
نوشته شده توسط : admin

چرخ خیاطی کاچیران رز مدل ۲۱۰

او ساختن الگوهای صنعتی با یک الگوی بلوک موجود آغاز می‌شود که بیشترین شباهت را به دیدگاه طراح دارد. الگوها از کاغذ تگ بلوط (پوشه مانیل) بریده شده، با سوراخ سوراخ شده و با آویزان کردن با قلاب مخصوص ذخیره می شوند. الگو ابتدا از نظر دقت بررسی می شود، سپس از پارچه های نمونه بریده می شود و لباس به دست آمده مورد آزمایش قرار می گیرد. هنگامی که الگوی مورد تایید طراح قرار گرفت، یک دوره تولید کوچک از نمونه های فروش ساخته می شود و سبک به خریداران در بازارهای عمده فروشی ارائه می شود. اگر سبک پتانسیل فروش را نشان داده باشد، الگو برای اندازه‌ها درجه‌بندی می‌شود، معمولاً توسط رایانه با یک برنامه CAD خاص صنعت پوشاک. پس از درجه بندی، الگو باید بررسی شود. دقت هر سایز و مقایسه مستقیم در کشیدن خطوط درز انجام می شود. پس از انجام این مراحل و اصلاح هر گونه خطا، الگو برای تولید تایید می شود. هنگامی که شرکت سازنده آماده تولید سبک است، تمام اندازه های هر قطعه الگوی داده شده در یک نشانگر مرتب می شوند، معمولاً توسط رایانه. نشانگر آرایشی از تمام قطعات الگو بر روی سطح پارچه برای برش است که ضایعات پارچه را به حداقل می رساند و در عین حال دانه های مورد نظر را حفظ می کند. این به نوعی شبیه الگوی الگوهایی است که تمام قطعات از آن بریده می شوند. سپس نشانگر را روی لایه های پارچه گذاشته و برش می دهیم. نشانگرهای تجاری اغلب شامل مجموعه های متعددی از الگوها برای اندازه های محبوب هستند. برای مثال: یک ست سایز Small، دو ست سایز متوسط ​​و یک ست سایز بزرگ. هنگامی که این سبک فروخته شد و به فروشگاه ها تحویل داده شد - و اگر ثابت شود که کاملاً محبوب است - الگوی این سبک به خودی خود تبدیل به یک بلوک می شود، با نسل های بعدی الگوهای توسعه یافته از آن.

ابزارهای استاندارد طراحی و تنظیم

منحنی لگن

L-Square
منحنی های فرانسوی
برش دهنده الگو
فرم های لباس
شیب دار - نیم تنه، دامن، شلوار و غیره.

 

 


:: برچسب‌ها: چرخ خیاطی کاچیران رز مدل ۲۱۰ ,
:: بازدید از این مطلب : 11
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : چهار شنبه 11 اسفند 1400 | نظرات ()
نوشته شده توسط : admin

چرخ خیاطی کاچیران الیزابت مدل ۵۱۰

خیاطی در قرن بیستم توسعه بیشتری یافت. همانطور که چرخ خیاطی برای طبقه کارگر مقرون به صرفه تر شد، تقاضا برای الگوهای خیاطی افزایش یافت. زنان در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم به دیدن جدیدترین مدها در نشریات عادت کرده بودند و تقاضا برای الگوهای خیاطی را افزایش داد. خیاط و سازنده آمریکایی Ebenezer Butterick با الگوهای کاغذی که قابل ردیابی و استفاده توسط فاضلاب خانگی هستند، تقاضا را برآورده کرد. این الگوها که در بسته‌های کوچک فروخته می‌شدند بسیار محبوب شدند. چندین شرکت الگو به زودی خود را تأسیس کردند. مجلات زنانه نیز دارای الگوهای خیاطی بودند و این کار را در بیشتر قرن بیستم ادامه دادند. این رویه در دهه‌های پایانی قرن بیستم کاهش یافت، زمانی که لباس‌های آماده به یک ضرورت تبدیل شد، زیرا زنان به تعداد بیشتری به نیروی کار دستمزد می‌پیوندند و اگر واقعاً علاقه داشتند، زمان کمتری برای خیاطی برای آنها باقی می‌ماند.[نیازمند منبع] امروز. قیمت پایین لباس‌های آماده در مغازه‌ها به این معنی است که خیاطی خانگی عمدتاً به علاقه‌مندان در کشورهای غربی محدود می‌شود، به استثنای صنایع خانه‌داری در خیاطی‌های سفارشی و اثاثه یا لوازم داخلی. خیاطی به عنوان یک سرگرمی لذت بخش، همانطور که توسط تلویزیون بی بی سی نشان می دهد که زنبور خیاطی بزرگ بریتانیا از سال 2013 روی آنتن می رود، محبوبیت پیدا کرده است.

گسترش تکنولوژی چرخ خیاطی به اقتصادهای صنعتی در سراسر جهان به معنای گسترش روش های خیاطی به سبک غربی و همچنین سبک های لباس بود. در ژاپن، لباس‌های سنتی را با دوخت به هم می‌دوختند که می‌توانست آن را جدا کند تا لباس‌ها از هم جدا شوند و قطعات مختلف به طور جداگانه شسته شوند. بخیه‌های محکمی که توسط ماشین‌های خیاطی خانگی انجام می‌شد و استفاده از الگوهای لباس غربی، منجر به جنبشی به سمت پوشیدن لباس‌های سبک غربی در اوایل قرن بیستم شد. سبک‌های خیاطی و لباس‌های غربی در کشورهای جنوب صحرای آفریقا توسط مبلغان مسیحی از دهه 1830 به بعد منتشر شد. فرهنگ‌های بومی، مانند زولو و تسوانا، به عنوان نشانه‌ای از گرویدن به مسیحیت، در شیوه پوشش غربی تلقین می‌شدند. ابتدا تکنیک های خیاطی دستی غربی و بعداً دوخت ماشینی در سراسر مناطقی که استعمارگران اروپایی در آن ساکن شدند گسترش یافت. با این حال، بررسی اخیر روش‌های یادگیری آنلاین جدید نشان داد که فناوری می‌تواند برای به اشتراک گذاشتن دانش روش‌های خیاطی سنتی فرهنگ سازگار شود. با استفاده از آموزش‌های آنلاین خودگام، یک کلاس خیاطی مالایی نحوه خیاطی و دوخت لباس سنتی باجو کورونگ مردانه را در 3 روز یاد گرفت، در حالی که یک کلاس خیاطی سنتی مالایی 5 روز طول می‌کشد تا همین اطلاعات را آموزش دهد.

 

 

 


:: برچسب‌ها: چرخ خیاطی کاچیران الیزابت مدل ۵۱۰ ,
:: بازدید از این مطلب : 9
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : دو شنبه 9 اسفند 1400 | نظرات ()
نوشته شده توسط : admin

چرخ خیاطی کاچیران الیزابت مدل ۴۱۰

 

تولیدکنندگان لباس اولین مشتریان چرخ خیاطی بودند و از آنها برای تولید اولین لباس و کفش آماده استفاده کردند. در دهه 1860 مصرف کنندگان شروع به خرید آنها کردند و این ماشین آلات - بسته به ویژگی ها - قیمت آنها از 6 تا 15 پوند در بریتانیا متغیر بود - در خانه های طبقه متوسط ​​بسیار رایج شد. صاحبان آن‌ها بیشتر وقت آزاد خود را با ماشین‌هایشان برای ساختن و تعمیر لباس برای خانواده‌هایشان می‌گذرانند تا ملاقات دوستان، و مجلات زنانه و راهنماهای خانگی مانند الگوهای لباس و دستورالعمل‌های پیشنهادی خانم بیتون. یک چرخ خیاطی می تواند پیراهن مردانه را در حدود یک ساعت تولید کند، در حالی که این زمان با دست 14+1/2 ساعت است. در سال 1877 اولین ماشین قلاب بافی جهان توسط جوزف ام. مرو، رئیس وقت کاری که در دهه 1840 به عنوان یک ماشین‌فروشی برای توسعه ماشین‌آلات تخصصی برای عملیات بافندگی آغاز شده بود، اختراع و ثبت شد. این چرخ قلاب بافی اولین چرخ خیاطی اورلاک تولیدی بود. شرکت Merrow Machine به یکی از بزرگترین تولیدکنندگان آمریکایی چرخ خیاطی overlock تبدیل شد و در قرن بیست و یکم به عنوان آخرین تولید کننده چرخ خیاطی اورلاک آمریکایی باقی ماند.

در سال 1885 سینگر اختراع چرخ خیاطی سینگر ویبره شاتل را به ثبت رساند که از ایده آلن بی ویلسون برای شاتل ارتعاشی استفاده می کرد و نسبت به شاتل های نوسانی آن زمان قفل دوخت بهتری داشت. میلیون‌ها دستگاه، شاید اولین چرخ خیاطی واقعاً کاربردی در جهان برای مصارف خانگی، تولید شدند تا اینکه سرانجام در قرن بیستم توسط ماشین‌های شاتل چرخشی جایگزین شدند. ماشین‌های خیاطی تقریباً با همان طرح - با تزئینات مجلل‌تر - ساخته می‌شدند تا اینکه در دهه 1900 بود. اولین ماشین های الکتریکی توسط شرکت سینگر دوخت توسعه یافت و در سال 1889 معرفی شد. در پایان جنگ جهانی اول، سینگر ماشین‌های دستی، پایه‌دار و الکتریکی را برای فروش عرضه می‌کرد. در ابتدا، ماشین‌های الکتریکی ماشین‌های استانداردی بودند که یک موتور در کنار آن بسته می‌شد، اما با افزایش قدرت خانه‌ها، محبوبیت بیشتری پیدا کردند و موتور به تدریج وارد بدنه آن شد.

معرفی ماشین های الکترونیکی
چرخ خیاطی ها کاملاً مکانیکی بودند و از چرخ دنده ها، شفت ها، اهرم ها و غیره استفاده می کردند تا اینکه در دهه 1970 ماشین های الکترونیکی به بازار معرفی شدند. چرخ خیاطی های الکترونیکی از اجزایی مانند برد مدار، تراشه های کامپیوتری و موتورهای اضافی برای کنترل مستقل عملکرد ماشین استفاده می کنند. این قطعات الکترونیکی ویژگی‌های جدیدی مانند خودکار کردن برش‌های نخ، قرار دادن سوزن، و چسباندن به پشت، و همچنین الگوهای دوخت دیجیتالی و ترکیب دوخت را فعال می‌کنند. به دلیل طول عمر و افزایش پیچیدگی قطعات الکترونیکی، چرخ خیاطی های الکترونیکی به اندازه چرخ خیاطی های مکانیکی دوام نمی آورند که می توانند بیش از 100 سال عمر کنند.

 

 


:: برچسب‌ها: چرخ خیاطی کاچیران الیزابت مدل ۴۱۰ ,
:: بازدید از این مطلب : 14
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : یک شنبه 8 اسفند 1400 | نظرات ()
نوشته شده توسط : admin

چرخ خیاطی کاچیران الیزابت مدل ۳۱۰

خیاط تاجری است که به طور حرفه‌ای لباس‌ها را می‌سازد، تعمیر می‌کند یا تغییر می‌دهد، به‌ویژه کت و شلوار و لباس‌های مردانه. اگرچه قدمت این اصطلاح به قرن سیزدهم برمی‌گردد، اما خیاط در اواخر قرن هجدهم معنای مدرن خود را به خود گرفت و اکنون به درستی به سازندگان کت و شلوار، کت، شلوار و لباس‌های مشابه مردانه و زنانه اطلاق می‌شود که معمولاً از پشم، کتان، یا ابریشم. اصطلاحی که به این ترتیب استفاده می‌شود به مجموعه‌ای از تکنیک‌های خاص خیاطی و فشار دادن دستی و ماشینی اشاره دارد که برای ساخت ژاکت‌های سنتی منحصر به فرد است. خیاطان خرده‌فروشی کوچک و متوسط ​​اغلب خدمات خود را در سطح بین‌المللی ارائه می‌کنند، با خیاط‌ها و کاترهای فردی که به شهرهای مختلف سفر می‌کنند، به مشتریان اجازه می‌دهند که به صورت محلی ملاقات کنند، در یک سفر اندازه‌گیری شوند، در سفری دیگر نصب شوند و سپس با (الف) پوشاک (پوشاک) بدون عرضه شوند. ناراحتی خود در سفر به خارج از کشور. حتی کسب‌وکارهای خیاطی کوچک بدون پیروان بین‌المللی، گاهی از شهری به شهر دیگر در کشور خود سفر می‌کنند و تعداد زیادی از مشتریان در محل کار یا خانه مشتریان بازدید می‌کنند. خیاطی سنتی در بریتانیا "خیاطی سفارشی" نامیده می شود، جایی که قلب تجارت خیاطی Savile Row لندن است و در ایالات متحده و هنگ کنگ "خیاطی سفارشی". این بر خلاف اندازه گیری ساخته شده است که با استفاده از الگوهای از قبل موجود شروع می شود که در آن ترجیحات سبک فردی نسبتا کمی را می توان برآورده کرد. یک لباس یا کت و شلوار سفارشی واقعی کاملاً اصلی و منحصر به فرد برای هر مشتری است. با این حال، اصطلاح "سفارشی" به طور گسترده توسط سازندگان لباس استفاده می شود که در تعریف دقیق اصلی این اصطلاح نیست و نبرد حقوقی برای جلوگیری از آنچه زمانی به عنوان سوء استفاده از توصیف تلقی می شد اکنون از بین رفته است. از خیاطان تخیلی معروف می توان به خیاط در خیاط گلاستر، لباس جدید امپراطور و خیاط کوچک شجاع اشاره کرد. نمونه جدیدتر خیاط پاناما اثر جان لو کاره است

 

 

 


:: برچسب‌ها: چرخ خیاطی کاچیران الیزابت مدل ۳۱۰ ,
:: بازدید از این مطلب : 11
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 3 اسفند 1400 | نظرات ()

صفحه قبل 1 2 صفحه بعد