چرخ خیاطی کاچیران نرگس مدل ۲۱۰

برخی از فرهنگ های بشری، مانند مردمان مختلف دایره قطب شمال، به طور سنتی لباس های خود را کاملاً از خز و پوست آماده و تزئین شده می سازند. سایر فرهنگ ها چرم و پوست را با پارچه تکمیل یا جایگزین کردند: بافته شده، بافتنی، یا دوخته شده از الیاف مختلف حیوانی و گیاهی از جمله پشم، کتان، پنبه، ابریشم، کنف و رامی. اگرچه مصرف‌کنندگان مدرن ممکن است تولید لباس را امری بدیهی بدانند، اما ساخت پارچه با دست فرآیندی خسته‌کننده و پر زحمت است که شامل ساخت الیاف، ریسندگی و بافندگی می‌شود. صنعت نساجی اولین صنعتی بود که در طول انقلاب صنعتی - با ماشین بافندگی برقی - مکانیزه شد. فرهنگ‌های مختلف راه‌های مختلفی برای ایجاد لباس از پارچه ایجاد کرده‌اند. یک روش به سادگی شامل پوشاندن پارچه است. بسیاری از مردم لباس‌هایی متشکل از مستطیل‌های پارچه‌ای پیچیده می‌پوشیدند و هنوز هم می‌پوشند - برای مثال، دوتی برای مردان و ساری برای زنان در شبه قاره هند، کت اسکاتلندی، و سارافون جاوه‌ای. لباس ها ممکن است به سادگی بسته شوند (دوتی و ساری) یا سنجاق یا کمربند برای نگه داشتن لباس ها در جای خود (کیلت و سارافون) استفاده شوند. پارچه بریده نشده باقی می ماند و افراد با اندازه های مختلف می توانند این لباس را بپوشند.

روش دیگر شامل اندازه گیری، برش و دوخت پارچه با دست یا چرخ خیاطی است. لباس را می توان از الگوی خیاطی برش داد و توسط یک خیاط مطابق با اندازه های پوشنده تنظیم کرد. یک مانکن یا فرم لباس قابل تنظیم برای ایجاد لباس های متناسب استفاده می شود. اگر پارچه گران باشد، خیاط سعی می کند از تکه تکه مستطیل پارچه در ساخت لباس استفاده کند. شاید تکه‌های مثلثی را از یک گوشه پارچه برش دهید و آنها را در جای دیگری به‌عنوان ضماد اضافه کنید. الگوهای سنتی اروپایی برای پیراهن و لباس مجلسی از این رویکرد استفاده می کنند. همچنین می توان از این بقایای برای ساخت جیب های تکه تکه، کلاه، جلیقه و دامن استفاده کرد. مد مدرن اروپایی با پارچه‌ها رفتار محافظه‌کارانه‌تری ندارد، معمولاً به‌گونه‌ای برش می‌زنند که بقایای پارچه‌هایی به شکل عجیب و غریب باقی می‌ماند. واحدهای خیاطی صنعتی اینها را به عنوان زباله می فروشند. فاضلاب خانگی ممکن است آنها را به لحاف تبدیل کند. در هزاران سالی که انسان‌ها لباس می‌سازند، مجموعه‌ای شگفت‌انگیز از سبک‌ها ایجاد کرده‌اند که بسیاری از آنها از لباس‌های باقی‌مانده، عکس‌ها، نقاشی‌ها، موزاییک‌ها و غیره و همچنین از توضیحات مکتوب بازسازی شده‌اند. تاریخچه لباس می تواند الهام بخش طراحان مد فعلی و همچنین لباس پوشان برای نمایش، فیلم، تلویزیون و بازسازی های تاریخی باشد.